Pont du Gard

Romeinse plaatsen > Narbonensis > Pont du Gard

Dit beroemde aquaduct zagen we in 1981, toen we vanuit St-Etienne per fiets vertrokken naar Arles. Het was onze huwelijksreis en we maakten voor het eerst op grotere schaal bekend met de Romeinen. We zouden daarna nog jaren door Frankrijk fietsen.

Het aquaduct over de Gard voorzag Nîmes (Nemausus) van water dat afkomstig was uit een bron bij Uzés. De inlaat bevond zich op eenenzeventig meter hoogte aan de Source d'Eure te Uzès, en het water arriveerde op zestig meter hoogte in Nemausus. Het bestaat uit drie bogen. De bovenste bogen bevatten de echte waterleiding, die overdekt is om vervuiling te voorkomen en bijna manshoog.

Het werk aan de Pont du Gard begon in 38 na Christus en werd voltooid in 52. Er werkten ongeveer duizend arbeiders aan en voor de bouw werd meer dan vijftigduizend ton kalksteen gebruikt, vaak in grote blokken, die ter plaatse werd gewonnen bij het huidige Vers.

Het aquaduct had een capaciteit van vijfendertigduizend kubieke meter water per dag en voorzag de badhuizen, bronnen en fonteinen van Nemausus van water tot ongeveer de 3e eeuw. 

De barbaren vernielden het aquaduct in de vijfde eeuw. 

Het is van 1855 tot 1858 gerestaureerd door de architecten Questel en Laisné. In 1747 is de weg op de eerste etage aan de oostzijde toegevoegd. Na de grote overstromingen in 2002 ontdekte men langs de oever van de Gard resten van romeinse hijsmachines.

In de Baedeker van 1910 'Sud-Est de la France' is een uitgebreide beschrijving van het aquaduct te vinden.

Link: Pont du Gard