Cosa

Romeinse plaatsen > Italia > Cosa

We waren in 2003 in de buurt van Porto Ercole en wilden de koninklijke villa wel eens bekijken. Het bleek uiteindelijk een onbegaanbare weg te zijn en we zijn halverwege omgekeerd.
Op het vasteland ligt op een heuvel een Romeinse nederzetting, die vanaf de flanken de Via Aurelia beheerste. Cosa bleek een vondst te zijn.

De Romeinse kolonie Cosa - Cusi of Cusia in het Etruskisch - werd in 273 voor Christus gesticht nadat de Romeinen de Etruskische steden Volsinni en Vulci in 280 verslagen hadden. De strategische positie van Cosa gaf de Romeinen de mogelijkheid om tijdens de eerste Punische Oorlog de vlootbewegingen van de Cathagers goed in de gaten te houden.

De hele kolonie werd volgens een centralistisch model opgezet. Landbouwers kregen een stuk land van acht tot zestien iugera - één tot twee hectares - toegewezen. De lager gelegen gebieden werden gedraineerd met een netwerk van rechte kanalen, die onder een bepaalde hellingshoek waren aangelegd. Aan de kust legden een Romeinen een grote haven aan, die bescherming aan schepen bood tijdens stormen, maar die ook goed verdedigd kon worden.

Consul Domitius, een tegenstander van Caesar, had er zijn buitenverblijf, waar hij in 49 voor Christus zijn toevlucht zocht. Cicero sprak in een brief aan Atticus het vermoeden uit dat hij deze plek gekozen had om er gemakkelijk met een schip naar Spanje te kunnen vluchten als de nood aan de man kwam. Domitius stierf korte tijd later in Italië nadat hij bij de slag bij Pharsalus op de vlucht geslagen was.

In de zee legden de Romeinen grote rechthoekige visvijvers aan en het havenstadje werd aangesloten op een aquaduct.

Net als de meeste Eturskische steden koos Cosa in de burgeroorlog tussen Marius en Sulla voor Marius.

In 90 voor Christus werd Cosa een Romeinse municipium en daarmee kregen de inwoners het Romeinse burgerschap. 

Cosa krijgt een korte vermelding in Baedeker's reisgids 'Italie Centrale' uit 1909 en de Hachette 'Italie des Alpen à Rome' van 1922.

Link: Cosa