Tauromenium

Romeinse plaatsen > Sicilia > Tauromenium

Vanuit Catania, waar we eerste dagen waren neergestreken, namen we de trein naar Taormina. Vanuit het station, dat beneden aan de kust ligt, reden bussen met halsbrekende toeren over de scherpe haarspeldbochten naar boven. Niet bepaald mijn hobby, omdat ik vreselijke hoogtevrees heb. Maar de beloning was groot; een klein chique stadje met een geweldig uitzicht op zee en de Etna.

Het heeft slechts één hoofdstraat met aan weerszijden kleine winkeltjes waarin de grote hedendaagse merken verkocht worden. Mijn aanwinst van die dag was een hoed van papier om de schade van de verzengende hitte op mijn kalende schedel wat te beperken. Aan dezelfde straat liggen kleine restaurantjes, waar het heerlijk zeevruchten eten is.

Taurmenium was een Griekse kolonie, die in de achtste eeuw voor Christus gesticht werd. Van die Grieken rest een prachtig klein theater voor ongeveer vijfduizend toeschouwers. De scenae is nog redelijk intact en dat is op zich uitzonderlijk, omdat latere bewoners de antieke gebouwen vaak plunderden om hun eigen monumenten mee op te richten. 
De Grieken en de Romeinen waren meesters in het bouwen van theaters. Op Sicilië liggen er verschillende. Onder de tribunes van deze theaters lag een slim uitgekiend systeem van trappen en gangen om - als de voorstelling afgelopen was - de toeschouwers zo snel mogelijk naar buiten te krijgen. Die uitgangen heten vomitaria.

Heel bijzonder is het kleine odeon dat vlak achter en onder een Normandische kerk in het centrum ligt.Een odeon is eigenlijk meer een vestzaktheater, waar dichters en vertellers voor een klein publiek voordrachten hielden. Die van Taurmenium is nog aardig in tact. Wellicht zat hier in vroeger eeuwen een man in toga op het toneel, die er de Ilias of de Odyssee uit het hoofd verdroeg, misschien lachten de toeschouwers er om de scabreuze gedichten van Martialis of luisterden ze er besmuikt naar de liefdesgedichten van Ovidius.

Dat er niet veel veranderd is sindsdien en dat ook de Romeinen een heftig roddelcircuit kenden, mag blijken uit enkele passages van Ovidius zijn gedicht 'Venus vraagt om stilte'.

  "Maar tegenwoordig staan die nachtactiviteiten
    in 't nieuws; voor heel wat geld koopt men alleen maar
    branie,
    kruipt men in bed bij vrouwen alom in de stad
    om te bazuinen dat men die en die 'bezat'
    soms liegt men wat men als het waar was zou
    ontkennen;
    pocht dat men het met alle vrouwen heeft gedaan.
    noemt namen, voorzover bekend, waarvan het lichaam
    nooit werd omarmd, en zo krijgt zij de kwade naam."

Het romeinse theater krijgt bijzondere belangstelling in de reisgids 'Italie méridionale, Sicile et Sardaigne' (1935) en roemt het uitzicht op de Etna. De geschiedenis van deze plaats wordt beschreven in Baedeker's uitgave van 1911 Únter-Italiën'.

Link: Tauromenium